اگر مهدی قایدی در پرسپولیس بازی می کرد...
به گزارش بابا آب داد، پرسپولیس یا استقلال؟ اگر در فصل جابجایی چند فصل اخیر این سوال از بازیکنی پرسیده شود شاید فارغ از تعصبات رنگی، ترجیح هر بازیکنی گزینه اول باشد. قهرمانی های پی در پی و حضور در آسیا و شانس بالای حضور در تیم ملی فاکتور هایی است که پرسپولیس را به گزینه بهتری برای بازیکنان تبدیل کرده است. البته اگر بازیکن موردنظر جوان باشد و تجربه کافی برای بازی در لیگ برتر نداشته باشد احتمالا گزینه دوم برایش انتخاب عاقلانه تری خواهد بود.
پدیده های آبی
نگاهی به ترکیب سرخابی های مرکز در چند فصل اخیر نشان می دهد که مربیان آبی اعتقاد بیشتری به جوانان داشتند و با میدان دادن به آن ها فرصت را برای درخشششان فراهم کرده اند. شاید شاخص ترین چهره اللهیار صیادمنش باشد. بازیکنی که بعد از اولین فصل حضورش در ترکیب اصلی استقلال لژیونر شد و حتی پیراهن تیم ملی را هم برتن کرد. روزبه چشمی هم از بازیکنانی است که در میان پیشنهاداتش به استقلال پاسخ مثبت داد و در نهایت به تیم ملی رسید و لژیونر شد. چشمی بازیکن امید های پرسپولیس بود، اما برای ادامه فوتبالش استقلال را انتخاب کرد.
در فصلی که گذشت هم فرهاد مجیدی با وجود قرار داشتن در شرایط حساس به جوان هایش اعتماد کرد. سبحان خاقانی و متین کریم زاده دو چهره ویژه آبی ها بودند که با عملکردشان جواب اعتماد مجیدی را هم به خوبی دادند. در این فصل نام بازیکنی مثل آرش داجلیری و فردین رابط هم حتی در استقلال شنیده شد و به آن ها فرصت بازی رسید.
قرمز کمرنگ
در پرسپولیس، اما بازیکنان جوان خیلی فرصت هنرنمایی پیدا نمی کنند. در این چند سال بازیکنانی مانند مهدی عبدی فرصت نشان دادن توانایی هایشان را پیدا کردند، اما بازیکنانی از این دست در پرسپولیس بسیار کمتر از تیم رقیب بوده اند. برخلاف آن، اسامی بازیکنانی که به خاطر فرصت بازی پیدا نکردن به صورت قرضی یا دائمی از جمع قرمز ها جدا شدند فهرست بلندبالایی است.
در این فصل محمد امین اسدی و سعید حسین پور و آریا برزگر به صورت قرضی به تیم های دیگر پیوستند. آریا برزگر بازیکنی بود که در فصل جابجایی با استقلال حتی قرارداد داخلی هم بست. محمدحسن انصاری فرد، اما با زحمت زیاد این بازیکن را از چنگ استقلالی ها درآورده و به پرسپولیس آورد. بازیکنی که بدون حتی یک دقیقه بازی در ترکیب پرسپولیس به صورت قرضی به فجر سپاسی رفت. این در حالی است که پرسپولیس با کمبود شدید بازیکن در خط حمله روبرو بود و شاید دقایقی بازی دادن به آریا برزگر می توانست مشکل این تیم را حل نماید. آن هایی هم که ماندند فرصت چندانی برای بازی پیدا نکردند. علی شجاعی بازیکنی بود که مانند خرید های استقلال از تیم ملی جوانان به پرسپولیس آمد، اما کمتر از 250 دقیقه به میدان رفت و فقط در دو بازی در لیگ در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفت. محمد شریفی کمتر از 20 دقیقه و محمد مهدی مهدی خانی کمتر از 120 دقیقه برای پرسپولیس به میدان رفتند.
به این فهرست می توان بازیکنانی مانند عارف محمدعلی پور، حمیدرضا طاهرخانی و امیر روستایی هم اشاره کرد. بازیکنانی که نسبت به هم تیمی هایشان که به پرسپولیس رفتند سرنوشت بسیار متفاوتی داشتند.
چهره ویژه
مهدی قایدی. فکر می کنید اگر قایدی به جای استقلال سر از پرسپولیس در می آورد چه سرنوشتی پیدا می کرد؟ البته قایدی بازیکنی است که توانایی هایش را به خوبی نشان داده و بعید به نظر می رسد که مربی ای مثل برانکو از کنار استعدادی مانند او به سادگی می گذشت. با این حال این سوال جالبی است که قایدی آیا با رفتن به پرسپولیس با همین سرعت به یک ستاره و بازیکن باتجربه تبدیل می شد یا نه.
مقایسه این دو فهرست نشان می دهد که استقلال تیم بهتری برای بازیکنان جوان است و در این چند سال اخیر هر مربی از جمله شفر، علیرضا منصوریان، محمود فکری یا فرهاد مجیدی در هر شرایطی راهی برای جوانان بازکرده اند. اعتمادی که دو طرفه بوده هم به درخشش بازیکن انجامیده و هم در بسیاری از مواقع مربیان استقلال را از بحران نجات داده است. این اتفاقی است که برانکو ایوانکوویچ و بعد از او یحیی گل محمدی کمتر دست به انجام آن زدند و ترجیح دادند برای مشکلاتشان در پی گزینه های امتحان پس داده و باتجربه بروند.
فوتبال 360
منبع: فرارو