از اقتصاد مبتنی بر دانش چه می دانید؟ - بابا آب داد

به گزارش بابا آب داد، اقتصاد مبتنی بر دانش چیست ؟

این عبارت یا عبارتهای معادل آن مانند اقتصاد مبتنی بر فناوری اطلاعات (IT) ، اقتصاد دیجیتالی ، اقتصاد مبتنی بر وب و … چه مصدق بیرونی می تواند داشته باشد ؟ الگوهای تازه کار و ارزش چیست؟ در ادامه با خبرنگاران همراه باشید.

بنیان اقتصاد مبتنی بر دانش را 4 چیز تشکیل می دهد :

1- شبکه به مفهوم بستر جریان اطلاعات ، یعنی آنچه مؤلفه های مالی را بهم پیوند می زند .

2- فناوری اطلاعات ، روشها و افزارهایی که داده ها را با حاشیه اطمینان مناسب، جابجا می نماید .

3- ابزارهای برنامه های اینترنتی

4- فرایند فراوری دانش

گفته می گردد اقتصاد مبتنی بر دانش از ادغام سه بخش تشکیل یافته است :

الف) بخش مخابرات و ارتباطات از راه دور

ب) تامین کنندگان اینترنت

ج) تامین کنندگان دانش

به عبارت دیگر ، بنیان اقتصاد مبتنی بر دانش ، فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) می باشد . همه مناسبات و بسترهای مورد احتیاج برای فعالیت های مالی به نوعی با ICT ارتباط پیدا می نماید . مناسبات اساسی اقتصاد مبتنی بر دانش عبارتند از :

• محصول : دانش
• منابع فراوری : اطلاعات
• ابزار و بستر فراوری : فناوری اطلاعات و ارتباطات (سیستم عصبی دیجیتالی)
• چالش اساسی : مشتری گرایی
• بازار : شبکه مجازی (وب)
• مشتری : فراوری کننده

نقش اطلاعات در اقتصاد :

با هر بینشی که به اقتصاد مبتنی بر دانش نگریسته گردد، دگرگونی مفهوم آن در برابر مفاهیم سنتی کسب و کار آشکارا دیده می گردد . در این الگو ، اطلاعات ابزار فراوری و ابزار کسب و کار می باشد . به تعبیر بیل گیتس ، اطلاعات در شروع سده 21 با سرعت اندیشه حرکت می نماید . این ویژگی سرعت جابجائی اطلاعات ، مهمترین ویژگی محصولات در دهه 2000 می باشد . پیروزی در کسب و کار ، به سهولت جریان اطلاعات و مناسب بودن بسترهای جریان آن بستگی دارد . سازمانی که بخواهد در کلاس جهانی به کسب و کار بپردازد بایستی با این سرعت اطلاعات را بدست آورد ، آنها را پردازش نماید و در فرآیندهای فراوری ارزش بکار ببرد . اگر کالای این دوران دانش است و مواد اولیه آن ، داده ها و اطلاعات می باشد و اگر این ها با سرعت خطور اندیشه در فکر می توانند جابجا شوند ، دیگر مشخصه ها و ویژگی های مرتبط با محصول هم بایستی با این سرعت تناسب و بستگی داشته باشد . برای مثال ، طول عمر محصول (دانش) ، به عنوان یک ویژگی مهم محصول ، بایستی در مقیاس سرعت خطور اندیشه در فکر سنجیده گردد . مفهوم این عبارت این است که اگر دانش (محصول) فراوری شده نتواند بسرعت بکار گرفته گردد ، بیان می گردد ، دیگران در عرصه رقابت آن را بکار می گیرند و سازمان ما در این پیکار احتیاجمند دانش نوتری می گردد ، دانش پیشین به ضایعات تبدیل می گردد . اگر در گذشته دوره عمر محصول (در اینجا دانش) قرنها به درازا می کشید ، اگر برای دوران پارینه چندین ده قرن و دوران کشاورزی چندین قرن و دوران صنعتی چند قرن دوره عمر تصور می گردد . مقیاس ارزیابی دوران نو ، نه قرن که دهه خواهد بود . در همین مقیاس هم انتظارات مشتریان بشدت دگرگون شده است .

در قرن 19 و 20 مشتری در پی محصول بود تا احتیاجمندی خود را به نحوی ارضا نماید . بنابراین سلیقه او مورد توجه نبود . سلیقه ها و انتظارات مشتریان در این دوران قابل مقایسه با آن شرایط نیست . بنابراین همه چیز در عصر اطلاعات بایستی با مقیاس خاص خود سنجیده گردد . توسعه محصول نو ، نحوه فراورش و مدیریت محصول نو و همه ویژگی های متناظر با آن .