وزن همه بندپایان کره زمین، در مجموع بیشتر از انسان و جانوران دیگر است
به گزارش بابا آب داد، ما حتی بعضی از چیزهای بدیهی را در خصوص بندپایان مانند پروانه ها، عنکبوت ها و صدپاها نمی دانیم، مانند اینکه تعداد آنها که بی شک برای زیست کره ما لازمند چقدر است.
بنابراین محققان دست به کار شده اند و تخمین جالبی انجام داده اند: علیرغم مقدار کوچک آنها، وزن کل توده بندپایان زمینی تقریباً به مقدار همه انسانها و حیوانات مزرعه آنها است.
جای تعجب نیست که آنها چنین تأثیر عظیمی بر دنیای که ما در آن زندگی می کنیم دارند.
یووال روزنبرگ، دانشمند محیط زیست انستیتوی علوم وایزمن ، شرح می دهد : بندپایان به عنوان چیزهای کوچکی که دنیا را اداره می نمایند توصیف شده اند، زیرا نقش اصلی آنها در فرآیندهای زیست محیطی متعدد دارند.
روزنبرگ و همکارانش 7000 مقدار گیری قبلی را از متون علمی گرد آوردند تا به تخمین یاد شده برسند. آنها به جمعیت و چگالی بندپایان از بیابان ها گرفته تا مزارع و جنگل های بارانی و زیستگاه های زمینی در 300 مکان در سراسر دنیا توجه کردند.
آنها هم بندپایان خاک (از جمله بستر گیاه) و هم بندپایان بالای زمین (سطح و حشرات مرتبط با گیاه) را در نظر گرفتند.
بندپایان کلا وزنی حدود 1 میلیارد تن دارند و بیشتر در پوسته زمین جای گرفته اند.
موریانه ها حدود 40 درصد از توده بندپایان را تشکیل می دهند و بسیار بیشتر از مورچه ها هستند که در حدود 10 درصد جمعیت کا را تشکیل می دهند.
هر متر مربع از خاک به طور میانه شامل ده ها هزار بندپایان است که اکثریت قریب به اتفاق آن ها کنه های ریز و دم فنری هستند.
فقط بندپایانی که به تنهایی روی خاک زندگی می نمایند حدود 10 کوینتیلیون نفر هستند (این عدد 1 و 19 صفر است). این موجودات کوچک به چرخه مواد مغذی در خاک و چرخه دنیای کربن یاری می رسانند.
ارقامی که محققان برای بندپایان بالای زمین به دست آمده بسیار کمتر قطعی است. این تیم اطلاعات محدودی در خصوص حشرات در حال پرواز پیدا کرد. اما در ترکیب با گروه خاک زی، جرم این حیوانات بیشتر از جرم جمعی همه پستانداران باید باشد. این در شرایطی است که ما هنوز هم زیست توده میکروب های خاکی کوچکتر و بندپایان دریایی را وارد آمار نکرده ایم.
هزاران گونه از پرندگان، خزندگان و دوزیستان به عنوان غذا به بندپایان وابسته هستند و در نهایت بندپایان به تجزیه و بازیافت گیاهان و حیوانات مرده و بعلاوه فضولات آنها یاری می نمایند. تجزیه فضولات، نه تنها خاک را بارور می نماید بلکه از شیوع بیماری و آفات جلوگیری می نماید.
جمعیت حشرات پرنده گرده افشان رو به کاهش است. ما به این حشرات متکی هستیم تا به وسیله گرده افشانی و بازیافت مواد مغذی، غذای ما تامین گردد.
این تحقیق در Science Advances منتشر شده.
منبع: یک پزشک