سلاخی در تلویزیون؛ فیلمی که یک سوم آن سانسور شد! - بابا آب داد

به گزارش بابا آب داد، آخر هفته ای که گذشت، تلویزیون مانند دیگر ایام تعطیلات فیلم های سینمایی و تلویزیونی پرشماری را روانه آنتن برد. آثاری که برخی تازه و اغلب قدیمی بودند. اما نکته ای که در شمار قابل توجهی از فیلم ها مشترک بود، ممیزی های بعضا شدید آن ها بود؛ ممیزی هایی که برخی بی جهت به نظر می رسید و برخی اساسا انتخاب فیلم مدنظر را برای پخش، با علامت سوال روبرو می کرد.

ماجرای فروشنده ممیزی شده

به گزارش خراسان، عصر روز آدینه 16 اردیبهشت، فیلم سینمایی برترین فروشنده (Best Sellers) محصول 2021 انگلیس و کانادا، در حالی برای اولین بار روی آنتن تلویزیون رفت که تقریبا یک سوم آن ممیزی شده بود! این فیلم که در نسخه اصلی، یک ساعت و 42 دقیقه زمان داشت، با 30 دقیقه ممیزی، در یک ساعت و 12 دقیقه پخش شد. برترین فروشنده یک اثر خانوادگی است که صحنه های غیرقابل پخش نسبتا کمی دارد، اما در پخش از تلویزیون، طوری سلاخی شد که ممکن است بسیاری از بینندگان آن، بخش هایی از داستان آن را متوجه نشوند. در چنین شرایطی، پرسش این جاست که چرا این فیلم باید از تلویزیون پخش گردد؟ به خصوص آن که از نظر فرمی و ساختاری، اهمیت خاصی ندارد. نه در جشنواره مهمی جایزه برده و نه با امتیاز 6.1 از کاربران آی ام دی بی، اثر چندان محبوبی است.

یک روال معمول

برترین فروشنده که البته برای اولین بار پخش شد، تنها یک نمونه از آثاری است که با این شرایط روی آنتن تلویزیون می رود و شرایط آثار تکراری نیز بهتر نیست. در همین آخر هفته، شبکه نمایش فیلم جاستین محصول 2019 نتفلیکس را با 18 دقیقه ممیزی (17 درصد زمان فیلم) و شبکه 3 نیز فیلم حاشیه اقیانوس آرام: طغیان محصول 2018 آمریکا را با 18 دقیقه ممیزی (16 درصد زمان فیلم) روی آنتن برد. فیلم های قدیمی نیز از این شیوه ممیزی ها در امان نیستند. در همین آخر هفته، شبکه نمایش فیلم شالاکو محصول 1968 دانمارک را با 34 دقیقه ممیزی (30 درصد زمان فیلم) و شبکه 3 فیلم دی دی می تازد محصول 1986 آلمان غربی را با 22 دقیقه ممیزی (24 درصد زمان فیلم) پخش کردند.

ماجرای فیلم های ایرانی

شرایطی که ذکر شد، کم و بیش برای فیلم های ایرانی نیز وجود دارد. به طور مثال فیلم سینمایی زن بدلی محصول 1385 آدینه شب در حالی روی آنتن شبکه نمایش رفت که 22 دقیقه (معادل 21 درصد زمان فیلم) ممیزی داشت. این در حالی است که این فیلم نه بازیگر ممنوع الکاری دارد و نه موضوع خاصی. حال پرسش این جاست که اساساً این فیلم ها چرا برای پخش از سیما انتخاب می شوند؟ بر اساس چه معیاری فیلم هایی برای پخش آنتن سیما برگزیده می شوند که در زمان پخش، به شدت سلاخی می شوند و بخش چشمگیری از آن ها ممیزی می گردد؟ اساساً ممیزی فیلم های ایرانی که مجوز های لازم را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارند، بر چه اساسی رخ می دهد؟ آن هم ممیزی 20 دقیقه ای که درک مخاطب از فیلم را دچار خدشه می نماید؟