ساکنان میرآباد چابهار شناسنامه ندارند - بابا آب داد

به گزارش بابا آب داد، یکی از مهمترین چالش های شهرنشینی در بسیاری از کشور های دنیا و بویژه کشور های درحال توسعه، بوجود آمدن محلات حاشیه نشین در شهرهاست. این حاشیه نشینی ناشی از رشد شتابان و بدون برنامه ریزی شهر ها در بسیاری از این کشور ها است. این موضوع در کشور ما نیز وجود دارد و امروزه در کنار کلان شهر های کشور، حتی در بسیاری از شهر های میانه همانند چابهار نیز با این پدیده مواجهیم.

چابهار یکی از زیباترین شهر های جنوب شرقی ایران در سیستان و بلوچستان در کرانه سواحل مکران و اقیانوس هند قرار گرفته است. به علت جاذبه های کم نظیری که در این شهر بندری وجود دارد به آن لقب بهشت جنوب ایران داده شده است. اسکله آن توانایی پهلوگیری کشتی های اقیانوس پیما را دارد و بزرگترین منطقه آزاد ایران به شمار می رود. بندر چابهار به علت موقعیت راهبردی، که نزدیک ترین راه دسترس کشور های شرقی ایران از قبیل (پاکستان، أفغانستان و هند ...) به آب های آزاد را دارد از اهمیت فراوانی برخوردار است.

متاسفانه تنها بندر اقیانوسی کشور بزرگترین حاشیه نشینی کشور را در خود جای داده است. به طوری که از جمعیت 120 هزار نفری آن بیش از 60 درصد حاشیه نشین و در منطقه ها و سکونتگاه های غیر رسمی بدون برق، آب، بهداشت، مدرسه و سایر امکانات رفاهی زندگی می نمایند.

با شروع سال های خشکسالی عملاً عایدی مردم سیستان و بلوچستان کاهش یافته و این موضوع موجب شده بسیاری از مردم منطقه برای کسب عایدی به شهر ها مهاجرت نمایند و لذا 4 شهر زابل، زاهدان، چابهار و ایرانشهر حالا بیش از یک میلیون نفر حاشیه نشین دارند و در این میان رتبه نخست حاشیه نشینی در کشور را نیز شهر چابهار به خود اختصاص داده است.

بنا بر گفته مسئولان 60 درصد جمعیت این بندر در 330 هکتار از اراضی حاشیه شهر شامل منطقه ها جنگولک، کمب مرادآباد، رمین، عثمان آباد، میرآباد و نوک آباد ساکن هستند. منطقه میرآباد که بیش از هزار خانواده بدون داشتن امکانات اولیه از قبیل آب آشامیدنی، برق، گاز و بهداشت در کپر ها و آلونک ها زندگی می نمایند. خانواد هایی که نه تنها خانه ندارند، بلکه از داشتند شناسنامه هم محرومند.

عکاس: عبدالواحد میرزازاده