تاثیرات حضور نمایندگان ورزشی در مجلس، وزیر دستِ پیش را گرفت! - بابا آب داد

به گزارش بابا آب داد، خبرنگاران - گروه ورزش: انتخابات روز یکشنبه فدراسیون تنیس و نتیجه به دست آمده در آن مُهر تأییدی بود بر دورنمایی که وزارت ورزش از ماه ها پیش برای تعامل حداکثری با مجلس یازدهم ترسیم کرد تا یک سال باقی مانده تا پایان عمر دولت فعلی را هم به خیر و سلامت و بدون گذر از جهت استیضاح و ورود انتقادی نمایندگان خانه ملت سپری کند.

مجلس یازدهم از هفته گذشته در حالی به صورت رسمی آغاز به کار کرد که بعضی از نمایندگانش پیشینه ای پُررنگ از ورزش و مدیریت در این عرصه دارند اما در دوره مسعود سلطانی فر یا دیگر وزرا مجبور به بخشیدن عطای کار به لقایش شدند. حالا اما دست روزگار آنها را جایی نشانده که می توانند مو را از ماست بیرون کشیده و اینگونه دلخوری گذشته - اگر به جا مانده باشد- را تلافی نمایند، البته اگر اقدامات پیشگیرانه وزیر ورزش به نتیجه نرسد.

ورزشی های حاضر در مجلس

البته پیش از این هم بودند مدیران ورزشی که به مجلس راه یافتند اما این اولین بار یا از معدود دفعاتی است که بعضی نمایندگان مانند میرسلیم و دنیامالی کارنامه ای پُر و پیمان از مدیریت ورزشی دارند.

دنیامالی سال ها مدیریت در فدراسیون قایقرانی و تصدی کرسی بین المللی این رشته را در کارنامه دارد اما عقبه ورزشی میرسلیم از او هم بیشتر است. میرسلیم از سال 68 و از ابتدای فعالیت رشته نجات غریق و غواصی در ایران بر مسند ریاست این فدراسیون بود اما مطرح شدن بازنشستگی اش او را مجبور به پایان حکومت 28 ساله اش در این رشته کرد.

این اتفاق سه سال پیش و بعد از انتخابات دوره قبل ریاست جمهوری که میرسلیم هم به عنوان یکی از کاندیداها در مناظرات آن حضور داشت، انجام شد. البته میرسلیم بعد از آغاز ریاست ایلخان نوری در فدراسیون نجات غریق و غواصی (دی ماه 96) با حکم وزیر ورزش عضو هیأت رئیسه این فدراسیون شد اما این حکم 6 ماه بعد از انتخابات (تیرماه 97) و با تأخیر نسبت به دیگر اعضای هیأت رئیسه صادر شد.

حالا میرسلیم که رقیب کم توان قالیباف برای ریاست مجلس بود در مسند قدرت مقابل وزیر قرار گرفته است. اما علاوه بر وی و دنیامالی که نماینده انزلی در مجلس شده، خبره های ورزشی دیگری هم در مجلس جدید آغاز به کار نموده اند مانند سید احمد رسولی نژاد رئیس سال های دور هیأت مدیره پرسپولیس و معاون امور مجلس، حقوقی و استان های وزارت ورزش در دوره محمد عباسی که بعدها جای خود را به امیررضا خادم داد.

فدا حسین مالکی عضو پیشین هیأت مدیره پرسپولیس هم از جمله ورزشی هایی است که به عنوان نماینده زاهدان در میان مجلسی ها قدرت را به دست گرفته است.

خبرگان ورزشی رو در روی وزارت و وزیر

این افراد با شناختی که از حوزه ورزش و پشت پرده های آن دارند می توانند اهرمی باشند برای حرکت تیزتر مجلس به سمت وزارت ورزش که متصدی آن طی عمر چهارساله مجلس گذشته سه بار طرح استیضاحش مطرح شد اما هر بار از آن گریخت. از دیگر خوش شانسی های وزیر ورزش تعویق یک ساله بازی های المپیک بود که یاری کرد کارنامه عملکردش در دولت دوازدهم کمتر به چشم بیاید.

البته حالا هم در خصوص نمره سلطانی فر و چگونگی پایان دوره اش هیچ تصمیمی نیست چون از حالا تا یک سال آینده نظارت کسانی را روی عملکردش دارد که خیلی خوب با ورزش، چالش های این حوزه و حتی زد و بندهایش آشنا هستند و اگر بخواهند، مسئله ای از وزارتِ مشخص نماینده ورزش و جوانان از چشم شان پنهان نخواهد ماند.

لحاظ کردن تیزبینی خبرگان ورزشی در مجلس و البته لزوم تعامل با مجلسی های جدید برای رهایی از گزندهای احتمالی شان، وزیر ورزش را وادار کرد با بعضی جابه جایی ها و انتصاب ها، جهت تعامل با آنها را ترسیم کند.

اقدامات سلطانی فر برای رهایی از گزند مجلسی ها

آغاز به کار مسعود سلطانی فر برای تعامل حداکثری مجموعه تحت مدیریتش با مجلس جدید بلافاصله بعد از انتخابات سال گذشته و مشخص شدن آرا آغاز شد، آنجا که اواسط اسفندماه و دو هفته بعد از انتخابات مجلس بحث تغییر مدیرکل روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت ورزش مطرح شد و به کارگیری کاوه احمدی با سابقه فعالیت در اداره کل اخبار مجلس در این حوزه؛ اگرچه این جابه جایی اردیبهشت ماه سال جاری به پایان رسید.

انتصاب علی نیکزاد به عنوان عضو هیأت رئیسه فدراسیون تیراندازی دیگر اقدام مسعود سلطانی فر بود که به نظر می رسد برای ایجاد روابط حسنه با مجلس انجام شد. نیکزاد بعد از این انتصاب، به عنوان نایب رئیس مجلس انتخاب شد؛ انتخابی که قابل پیش بینی بود.

در ادامه هم انتخابات روز یکشنبه فدراسیون تنیس با آنچه خواستِ وزارت ورزش بود برگزار گشت یعنی کسب اکثریت آرا برای داود عزیزی تا بهانه تراشی قانونی برای استعفای وی باشد و انتصاب مدیری جدید در دفتر امور مجلس وزارت ورزش با قابلیت هایی بهتر و کارآمدتر جهت ارتباط با نمایندگان.

حالا اگر در این میان وزیر ورزش برای یکی از نمایندگان مجلس هم حکمی زد و او را در جایی از ورزش منصوب کرد، نباید خیلی تعجب کرد.

نتیجه چه می گردد؟

به گزارش بابا آب داد، مدت زمان زیادی تا پایان عمر مدیریتی مسعود سلطانی در ساختمان مشخص نماینده سئول برای ورزشی ها نمانده است. با توجه به تناقض و تعارضی که میان طیف خطی و جناحی او با نمایندگان وجود دارد، احتمال حضور او در دولت بعدی کم است اما به هر حال برای سلطانی فر ایده آل است که به عنوان اولین وزیر دو دوره ای ورزش، با کارنامه ای بدون استیضاح در صحن علنی ترک پست کند.

به همین دلیل او از ماه ها قبل زمینه چینی برای جلب نظر و رضایت نمایندگان مجلس را آغاز کرد اما به معنای واقع، باید و قطعیتی در خصوص این اقدامات وجود دارد؟

به هر حال حضور ورزشی های با سابقه در مجلس برای وزیر و مجموعه تحت مدیریتش حکم شمشیر دو لبه را دارد. این حضور با توجه به پیشینه هایی که به آن اشاره شد می تواند پای سلطانی فر را روی پوست موز قرار دهد یا با شناخت نسبی که دو طرف از رگ خواب یکدیگر دارند، او را از هر آمد و رفتی در امان نگه دارد؟!