برای حل مسائل مالی باید از ظرفیت دستگاه دیپلماسی استفاده گردد
به گزارش بابا آب داد، در تحلیل های مالی، اجتماعی و سیاسی از شرایط پرمخاطره بودن جامعه ایرانی می گویند. نحوه اداره اقتصاد در این شرایط چگونه باید باشد و مدل مطلوب مالی کدام است؟ زهرا کریمی، استاد اقتصاد دانشگاه مازندران می گوید: نحوه اداره اقتصاد ایران یا ترسیم الگوی مطلوب برای اقتصاد کشورپاسخ ساده ای ندارد. ما الان در شرایط تحریم های تمام عیار گرفتار هستیم. تحریم های مالی از جنگ نظامی سخت است. ما در دهه 60 درگیر هشت سال جنگ بودیم ولی باز هم بخش هایی از کشور از جنگ آسیب ندید، ولی در تحریم مالی نقطه ای نیست که از اثر تحریم آسیب نبیند.

کریمی در گفت وگو با پایگاه خبری اتاق ایران می گوید: این دوره از اقتصاد ایران با دهه 60 قابل مقایسه نیست و مردم خسته و ناامید هستند. برای جنگ نظامی نقطه خاتمه وجود دارد ولی جنگ اقتصادی یا نقطه خاتمه ندارد یا این خط خاتمه نامشخص است. برای همین من راه حل خیلی ساده ای نمی شناسم که بری گذر از وضع موجود به یاری ما بشتابد.
او ادامه می دهد: اقدام متعارف این است که دولت بتواند تورم را کنترل کند، عرضه را زیاد کند و تقاضا را سامان دهد ولی در شرایط فعلی امکان افزایش عرضه وجود ندارد. البته تقاضا تا حدودی کنترل شده و مردم به فروشگاه ها هجوم نمی آورند. در حال حاضر در کنترل شرایط انتظارات تورمی بد عمل شده است؛ آمارها هم این را نشان می دهد. سیاست های متعارف برای بهبود شرایط اقتصاد کشور جواب نمی دهد. دولت در شرایط تورمی چه کار می تواند بکند؟
کریمی تاکید می نماید: دولت هیچ کاری نمی تواند بکند، نه تورم قابل کنترل است، نه می تواند قیمت های حامل های انرژی را بالا ببرد و نه از قطع یارانه ها بگوید. البته در همه کشورهای جهان در شرایط بحرانی و بیماری و پاندومی تصمیم گیری سخت می گردد. در ایران به دلیل درهم تنیدگی مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مردم خسته هستند.
او می گوید: راه حل اقتصادی جوابگوی مسائل اقتصادی نیست. شاید برای گذر از این شرایط و تحریم ها به دنبال دیپلماسی فعال اقتصادی بود. راه حل اقتصادی، سیاست های پولی و اقتصادی آچمز هستند. از طرفی به دلیل طولانی شدن بحران ها سیاست های معمول جواب نمی دهد. دولت کوشش می نماید اما امید و چشم انداز آینده روشن نیست. تنها راه ممکن در عرصه دیپلماسی دیده می گردد و اینکه با ایجاد تفاهم در داخل تنش ها به حداقل برسد.
این استاد دانشگاه معتقد است: راه حل را باید در خارج از حوزه اقتصاد جست وجو کرد. متاسفانه نهاد بروکراتیک و دستگاه اجرایی ناکارمد هستند؛ اگر خود آنها هم با تنش های جدی روبرو است ولی با انباشت مسائل روبرو است. در شرایطی بحرانی اقتصاد، مسائل جناحی، عدم کارایی مناسب نهادها و پایین بودن بهره وری از مسائل اساسی اقتصاد کشور است از طرفی شرایط اجازه اصلاح امرو و اصلاح ساختار را نمی دهد. ساختمانی دارید که لوله های ان آب می دهد.
کریمی می گوید: با تمام این شرایط ظرفیت هایی در جامعه وجود دارد که ممکن است در بزنگاه ها به یاری بیاید. همیشه می گردد این خوش بینی را داشت که مردم به دنبال چیزهای عجیب و غریب نیستند. سال 1392 را به خاطر بیاورید، آن موقع مردم واقعاً خوش بین بودند یا با برجام تنفس خوبی ایجاد شد. ولی همان زمان هم زد و خوردهای جناحی به اقتصاد ضربه زد و فرصت های بین المللی از بین رفت. اگر تنش های بین المللی را مدیریت کنیم و جناح های سیاسی به تفاهم برسند، شاید بگردد روزنه ای برای تغییر یافت؛ روزنه ای با گفت وگو و تفاهم برای رهایی.
منبع: اتاق بازرگانی ایران